Από το 1986 στόχος της πολιτικής για τη συνοχή είναι η ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής. Η συνθήκη της Λισαβόνας και η νέα υψηλού επιπέδου στρατηγική της ΕΕ Ευρώπη 2020 εισήγαγαν μια τρίτη διάσταση: την εδαφική συνοχή.
Το θέμα αυτό τελεί υπό συζήτηση από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και, με κάθε νέα χώρα που προσχωρεί στην ΕΕ, η ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην εξέλιξη του ευρωπαϊκού εδάφους γίνεται επιτακτικότερη.
Κύρια ζητήματα:
- να αξιοποιήσουμε τα πλεονεκτήματα όλων των εδαφών ώστε να συμβάλουν καλύτερα στη βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη της ΕΕ στο σύνολό της
- να διαχειριστούμε το θέμα της συγκέντρωσης: Οι πόλεις έχουν θετικές και αρνητικές συνέπειες όπως εντατικοποίηση της καινοτομίας και της παραγωγικότητας αλλά και μόλυνση και κοινωνικό αποκλεισμό
- να βελτιώσουμε τη σύνδεση των περιοχών ώστε oι πολίτες να μπορούν να ζήσουν όπου θέλουν, έχοντας πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, αποτελεσματικές μεταφορές, αξιόπιστα ενεργειακά δίκτυα και ευρυζωνικό Διαδίκτυο σε όλο το έδαφος της ΕΕ
- να αναπτύξουμε τη συνεργασία: Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και της κυκλοφοριακής συμφόρησης υπερβαίνουν τα παραδοσιακά διοικητικά σύνορα και, ως εκ τούτου, απαιτούνται νέες μορφές συνεργασίας μεταξύ των χωρών και των περιφερειών.
Η στρατηγική της ΕΕ για την περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας και η στρατηγική της ΕΕ για την περιοχή του Δούναβη αποτελούν παραδείγματα μιας νέας μακροπεριφερειακής προσέγγισης.
Η Πράσινη Βίβλος (PDF - 1,7 ΜΒ) για την εδαφική συνοχή (2008) σηματοδότησε την έναρξη μιας ευρείας διαδικασίας διαβούλευσης η οποία συνεχίζεται ως σήμερα στο πλαίσιο τακτικών συνεδριάσεων στις οποίες συμμετέχουν εμπειρογνώμονες από ολόκληρη την Ευρώπη.
Από το 2013 η εδαφική συνοχή θα αποτελέσει αναπόσπαστο τμήμα της πολιτικής για τη συνοχή.
Περισσότερες πληροφορίες:
Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 27/11/2012